همیشهی متروک
بله! من نشسته بودم این گوشهی متروک دنیا و یک چیزهایی را یک جایی مینوشتم که هیچ کس نمیخواند.
اصلا چون هیچ کس نمیخواند مینوشتم. چون همگان میتوانستند بخوانند و نمیخواندند مینوشتم. در واقع مینوشتم که کسی نخوانَد.
زندگیام هرگز چیزی بهجز واژهها نبوده است