در دنیای حقیقتهای تازه هر چیزی معنایی جدید دارد، معنایی تثبیت نشده، تایید نشده
... حقیقت مثل یک فیل در خانهی تاریک باشد یا مثل یک جسم خمیری که مدام تغییر شکل میدهد، فرقی نمیکند. در هر صورت باز هم گاهی تصویری متفاوت برای غافلگیر کردن بهت نشان میدهد. در هر صورت میآید آن لحظهای که ناگهان میفهمیم هیچ چیز آنطوری نبوده که فکر میکردیم.
چرا دوست داریم حقیقت را فیلی بدانیم در خانهی تاریک؟ شاید چون تحمل شرایط در این حالت برایمان آسانتر میشود. تحمل اینکه بدانیم چیزی هست اما ما درکش نمیکنیم آسانتر از نبودن هیچ چیز مشخصی است.